Efa (איפה ’ēfāh) – hebrajska miara objętości ciał sypkich występująca w Biblii.
Równa ok. 23 kg i zawierająca 3 sea, oznaczała także naczynie (np. dzban) o tej pojemności[1]. Często odnoszono ją również do płynów wskutek identyczności z miarą bat odpowiadającą ok. 23 litrom[2]. Tę współzależność poświadcza Księga Ezechiela, gdzie pada stwierdzenie, iż „efa i bat mają mieć jednakową miarę, tak, by bat obejmowała dziesiątą część chomera i efa obejmowała dziesiątą część chomera” (Ez 45,11)[3], a Księga Wyjścia dodatkowo wyjaśnia, że chomer (omer) stanowi dziesiątą część efy (Wj 16,36)[4]. Hebrajskie miary objętości przyjęte dla ciał sypkich i płynnych były odgraniczane dość wyraźnie (osobno efa, osobno bat) jako usystematyzowane oddzielnie (w osobnych ciągach) i dość wyraźnie rozróżniane w zapisach[5].
Według tekstów rabinackich, gdzie za normę oceny objętości przyjęto liczbę jaj kurzych, w efie mieściło się ich 432. W dawnym Izraelu odróżniano wielkość efy z okresu przed niewolą babilońską (niemal dwukrotnie większej) od tej miary z czasów późniejszych[6]. Według sprecyzowanych wyliczeń badaczy wartości te wynosiły odpowiednio 39,384 i 22,991 kilogramów albo litrów[7].
- ↑ Volkmar Fritz: Archeologia biblijna. Mały słownik. Warszawa: Verbinum, 2005, s. 207.
- ↑ Aleksander Lipiński: Archeologia biblijna. Warszawa: Księg. M. Szczepkowskiego, 1911, s. 246.
- ↑ Biblia Tysiąclecia – Pismo święte Starego i Nowego Testamentu. Poznań-Warszawa: Pallotinum, 1980, s. 1027.
- ↑ Biblia Tysiąclecia, dz. cyt., s. 84.
- ↑ Henri Daniel-Rops: Życie codzienne w Palestynie w czasach Chrystusa. Warszawa: Cyklady, 2001, s. 173.
- ↑ Aleksander Lipiński: Archeologia biblijna, dz. cyt., s. 245.
- ↑ Bibel-Lexikon (red. H. Haag). Leipzig: St.Benno-Verlag, 1970, kol. 1951-1952.