Egzamin maturalny – egzamin państwowy w Polsce, składany od 2005 przez absolwentów szkół średnich, wprowadzony w ramach reformy edukacji zapoczątkowanej w 1999. Egzamin ten zastąpił egzamin dojrzałości (tzw. starą maturę).
W 2005 roku egzamin dojrzałości napisali jedynie absolwenci pięcioletnich szkół średnich zawodowych oraz pięcioletnich liceów dwujęzycznych[1].
Pierwotnie wprowadzenie egzaminu maturalnego planowane było na rok 2002, jednakże ówczesna minister edukacji narodowej i sportu, Krystyna Łybacka, zdecydowała o przesunięciu go na rok 2005. Ostatecznie, w drodze wyjątku, w roku 2002 uczniowie mogli wybierać pomiędzy starą a nową maturą.
Założeniem nowej matury jest zastąpienie egzaminów wstępnych na uczelnie wyższe. Egzamin zdaje się z przedmiotów obowiązkowych: języka polskiego, matematyki (od 2010), języka mniejszości narodowej (tylko dla uczniów szkół lub oddziałów z nauczaniem tego języka), mniejszości etnicznej, regionalnego i wybranego języka obcego nowożytnego, a także dodatkowych przedmiotów (maksymalnie sześć). Wszystkie egzaminy przeprowadzane są w formie pisemnej, a język polski, języki mniejszości narodowych oraz języki obce nowożytne dodatkowo ustnie.
W Polsce egzamin dojrzałości wprowadzono w 1812 w Księstwie Warszawskim w szkołach departamentowych[2]. W 2005 egzamin ten został zastąpiony przez egzamin maturalny.