Back Еклога Bulgarian Eklogí ton nómon Catalan Ekloga (zákoník) Czech Ekloge ton nomon German Écloga (Byzance) French Ecloga legum Hungarian Ecloga Italian Écloga (código) Portuguese Эклога (законодательство) Russian Ekloga (právo) Slovak
Ekloga Leona (gr. εκλογή τών νόμων – wybór praw) – kodyfikacja prawa bizantyńskiego ogłoszona w 726 r. przez cesarza Leona III, w imieniu własnym oraz syna i współwładcy Konstantyna V, będąca wyciągiem z obszernego i trudno dostępnego ustawodawstwa Justyniana[1]. Wyciąg został zmodyfikowany względem pierwowzoru na podstawie m.in.: prawa zwyczajowego. Wydanie Eklogi miało na celu stworzenie uproszczonego zbioru praw ogólnodostępnego dla prawników i zrozumiałego dla ludności[2][3]. Liczy 18 tytułów. Główne zmiany Eklogi w stosunku do kompilacji justyniańskiej to:
- ograniczenie władzy ojca rodziny (patria potestas), połączone ze wzrostem uprawnień żony i dzieci[2]
- wprowadzenie nieznanych wcześniej kar cielesnych takich jak np.: obcięcie nosa, ogolenie głowy, opalenie włosów[2][3]
- ograniczenie zastosowania kary śmierci[3]
- ograniczenie repudium[3]
- ograniczenie kościelnego prawa azylu[3]
- wprowadzenie opłacania sędziów z budżetu państwa w celu ograniczenia korupcji wśród nich[2][4].
Ekloga wywarła duży wpływ na późniejsze ustawodawstwo bizantyńskie, ruskie i południowosłowiańskie[5].
- ↑ Kazimierz Kolańczyk, Prawo rzymskie, § 37 A.
- ↑ a b c d Andrzej Dziadzio, Powszechna historia prawa, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2020, s. 65–66, ISBN 978-83-01-21346-6.
- ↑ a b c d e Karol Koranyi, Powszechna historia prawa, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980, s. 16, ISBN 83-01-02384-8.
- ↑ Ecloga, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-10-22] (ang.).
- ↑ Georg Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, Warszawa 2008, s. 182-183.