Elliot Richardson

Elliot Lee Richardson

Data urodzenia	20 lipca 1920
Data śmierci	31 grudnia 1999
11. sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych
Okres	od 30 stycznia 1973 do 24 maja 1973
Przynależność polityczna	Partia Republikańska
Poprzednik	Melvin Laird
Następca	James R. Schlesinger
69. prokurator generalny Stanów Zjednoczonych
Okres	od 25 maja 1973 do 20 października 1973
Poprzednik	Richard Kleindienst
Następca	William B. Saxbe
24. sekretarz handlu Stanów Zjednoczonych
Okres	od 2 lutego 1976 do 20 stycznia 1977
Poprzednik	Rogers Morton
Następca	Juanita M. Kreps
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Elliot Lee Richardson (ur. 20 lipca 1920, zm. 31 grudnia 1999) – amerykański polityk, członek gabinetów prezydentów Richarda Nixona i Geralda Forda. Znany jest głównie z tego, iż odegrał w opinii wielu pozytywną rolę w pamiętnej aferze Watergate, kiedy, jako prokurator generalny, odmówił wykonania polecenia Nixona, czyli zdymisjonowania specjalnego prokuratora zajmującego się sprawą Archibalda Coksa.

Richardson stanowi swego rodzaju polityczny ewenement w historii politycznej Stanów Zjednoczonych. Jest bowiem jedyną osobą, która kiedykolwiek zajmowała aż cztery stanowiska w gabinecie, a więc stała na czele czterech resortów: sekretarza zdrowia i edukacji (1970–1973), sekretarza obrony (1973), prokuratora generalnego (1973) oraz sekretarza handlu (1976–1977).