Elvis Presley

Elvis Presley

Presley w filmie Więzienny rock (1957)
Imię i nazwisko	Elvis Aaron Presley
Pseudonim	Król rock and rolla, Król
Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1935 Tupelo
Data i miejsce śmierci	16 sierpnia 1977 Memphis
Przyczyna śmierci	zawał mięśnia sercowego
Instrumenty	gitara, fortepian
Typ głosu	baryton
Gatunki	rock, pop, country, rock and roll, contemporary pop / rock, rockabilly, country-pop, progresywne country[1]
Zawód	piosenkarz, aktor
Aktywność	1954–1977
Wydawnictwo	Sun Records, RCA Victor
Powiązania	Michael Jackson
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Elvis Aaron Presley (wym. [ˈpɹɛsli]^[2]; ur. 8 stycznia 1935 w Tupelo, zm. 16 sierpnia 1977 w Memphis) – amerykański piosenkarz i aktor. Wykonywał muzykę z pogranicza rocka, popu, country, rock and rolla czy rockabilly^[1].

Rozpoczął karierę muzyczną w 1954 od podjęcia współpracy z Samem Phillipsem, właścicielem wytwórni fonograficznej Sun Records. Jako aktor zadebiutował rolą w filmie Kochaj mnie czule (1956). W latach 1958–1960 służył w armii, a 23 marca 1964 został zwolniony z rezerwy. Przez większość lat 60. grał w filmach i nagrywał do nich ścieżki dźwiękowe. W 1968 wrócił do śpiewania na żywo po prawie ośmioletniej przerwie. W 1973 wziął udział w Aloha from Hawaii, pierwszym koncercie transmitowanym przez satelitę.

Pozostaje jedną z najważniejszych ikon popkultury XX wieku. Był jednym z popularniejszych muzyków popowych w USA, nawet w czasach tzw. brytyjskiej inwazji, kiedy to rynek muzyczny zdominował nowoczesny, europejski rock and roll i rock. Często nazywany „Królem rock and rolla” lub po prostu „Królem”. Przez redakcję magazynu „Billboard” określony najlepszym artystą lat 50. Szacuje się, że wszystkie wydawnictwa muzyczne Presleya na całym świecie rozeszły się w nakładzie od 600 mln^[3] do 1 mld egzemplarzy^[4]. Z powodzeniem śpiewał piosenki w stylu: country, rhythm and blues, pop, rock i gospel. Trzykrotny laureat nagrody Grammy (za albumy How Great Thou Art i He Touched Me oraz za wykonanie utworu „How Great Thou Art” na koncercie w Memphis, który odbył się 20 marca 1974), łącznie był nominowany do tej nagrody aż 14 razy. W 1971 otrzymał nagrodę Grammy za osiągnięcia życia. W 1986 został upamiętniony w muzeum Rock and Roll Hall of Fame.

Zmarł nagle 16 sierpnia 1977 po wielu latach nadużywania leków. Po śmierci został pożegnany przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Jimmy’ego Cartera słowami: Jego muzyka i osobowość zmieniły oblicze amerykańskiej kultury. Był symbolem buntowniczego ducha naszego narodu^[5].

O życiu Presleya powstał film dokumentalny Elvis by the Presleys (2005), fabularyzowany film dokumentalny This Is Elvis (1981) oraz dwa filmy fabularne: Elvis (1979) i Elvis (2022).