Emalia

Emalia żłobkowa (plakieta miedziana pozłacana, 1160-1170, dolina Mozy)
Fasada budynku Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu ozdobiona emalią Stefana Knappa w 1972
Emalia komórkowa – schemat
Emaliowany garnuszek
Emaliowana wanna

Emalia (fr. émail, dawniej: szmelc, smalc) – sproszkowane szkło: mieszanina minerałów (piasek, kreda, glina) oraz topników (boraks) z dodatkiem pigmentów, które naniesione na metalowe podłoże i stopione w temperaturze ok. 800–900 °C tworzy szklistą powłokę, także technika artystyczna zdobienia wyrobów metalowych, najczęściej złotych lub miedzianych[1].

Obecnie emaliami nazywa się również wyroby lakierowe, które naniesione na podłoże tworzą odporną powłokę. Emalie różnią się od farb większą zawartością żywic[2].

  1. Zbigniew Bania, Małgorzata Jędryczko, Sztuka świata. T. 17, Słownik terminów: A–K, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 179-180, ISBN 978-83-213-4726-4, OCLC 829853214 [dostęp 2020-04-27].
  2. Czym jest emalia? Do czego ją stosować? Jakie są rodzaje? [online], Building Companion Blog [dostęp 2020-04-27].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in