Emocja

Emocja[a] (od łac. e movere, „w ruchu”) – stan znacznego poruszenia umysłu. Emocje charakteryzują się tym, że pojawiają się nagle i zawsze łączą się z pobudzeniem somatycznym; mogą osiągnąć dużą intensywność, ale są przejściowe[1].

Słowo to miało w historii wiele znaczeń przed-psychologicznych i odnosiło się nie do stanu indywidualnego umysłu, ale najpierw do przemieszczania się (ludów, populacji), potem do prawie fizycznej agitacji (np. w przypadku burzy, an Emotion in the air, 1708)[2]. We współczesnym znaczeniu tego słowa emocja implikuje aspekt działaniowy, reakcyjny, i nie jest równoznaczna z pasywnym uczuciem (ang., fr. passion, gr. πάσχω, zob. namiętność). Takie rozumienie emocji związane jest z pracami Williama Jamesa (1890), Roberta Solomona i Antonio Damasio (1995).

Procesy emocjonalne to część procesów psychicznych, które poznaniu i czynnościom podmiotu nadają jakość oraz określają znaczenie, jakie mają dla niego będące źródłem emocji przedmioty, zjawiska, inni ludzie, a także własna osoba, czyli wartościują stymulację[3].


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
BŁĄD PRZYPISÓW
  1. Jutta Burggraf Antropologiczne podstawy medycyny: antropologia chrześcijańska w Etyka w medycynie. Ujęcie interdyscyplinarne – red. Miguel Angel Monge, wyd. Medipage, Warszawa 2012, s. 43 ISBN 978-83-61104-65-0.
  2. P. T. Young, Understanding your feelings and emotions, Prentice-Hall, 1975, s. 12.
  3. Pierre Philippot, Robert Stephen Feldman, The regulation of emotion, Routledge, 2004, s. 75.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy