Encefalopatia (gr. enkephalikos – mózgowy; gr. pathos choroba, cierpienie, odczuwanie) – ogólne określenie uszkodzenia mózgowia przez czynniki różnego pochodzenia. Uszkodzenia mózgowia człowieka prowadzą do różnego rodzaju zaburzeń zachowania, zwanych charakteropatiami.
Przyczynami encefalopatii mogą być toksyny obecne w organizmie przy niewydolności wątroby lub nerek, trucizny, takie jak metale ciężkie (ołów, rtęć), alkohol etylowy i wiele innych. Opisywane są też encefalopatie zakaźne (wywoływane przez priony), czyli pasażowalne encefalopatie gąbczaste (TSE).
Niektórzy rozpoznają encefalopatię w przypadku rozlanych zmian w zapisie EEG.
Generalnie termin encefalopatia charakteryzuje się następującymi cechami:
Nieformalny podział encefalopatii:
Chorzy z encefalopatią powinni unikać czynników mogących nasilać objawy patologicznego zapisu EEG – np. intensywnych błysków świetlnych, hiperwentylacji.