Erozja lodowcowa

Erozja lodowcowa – erozja wynikająca z przemieszczania się lodowca po podłożu skalnym^[1]. Obejmuje ona trzy procesy^[2]:

• abrazji lodowcowej albo ścieraniem, inaczej zwanej także detersją, gdy następuje ścieranie, rysowanie, szlifowanie i wygładzanie litego podłoża przez okruchy skalne obecne w spągowej części lodowca;
• detrakcji albo odspajania, gdy wyrywane są fragmenty skały z podłoża;
• egzaracji albo zdzierania, gdy w wyniku nacisku masy lodowca, pchane, deformowane, fałdowane, uskokowane i przemieszczane są nieskonsolidowane osady w podłożu lodowca.

Skutkiem działania erozji lodowcowej jest powstawanie rys i wygładów lodowcowych, mutonów, fiordów żłobów lodowcowych, dolin wiszących, cyrków lodowcowych (po stopieniu lodu w cyrkach także jezior cyrkowych), a w przypadku egzaracji skał z podłoża możliwe jest ich przemieszczanie w postaci kry lodowcowej^[2][1].