| |
| Imię i nazwisko urodzenia |
Estera Małach |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Partner | |
| Dzieci |
Niemir (?), Pełka (?) |
Esterka, Esterka Małach (XIV wiek) – słynąca z urody Żydówka, według kronikarza Jana Długosza ukochana (kochanka) króla Kazimierza Wielkiego. Była wnuczką szanowanego kupca i lekarza z Opoczna i znała wiele tajemnic medycznych. Według Jana Długosza miała z królem dwóch synów: Niemira (Niemierzę) i Pełkę[1], co współcześni historycy podają w wątpliwość.
Według Długosza, który wspomina ją pod datą 1356, Kazimierz Wielki: ad preces quoque praefatae Ester judeae et concubinae, exorbitantes praerogativas et libertates per literas singulis judaeis in regno Poloniae habitantibus, quae falso scriptae ab aliquibus insimulabantur, et quibus divina majestas contumeliatur et offenditur, concessit, quarum factor olidus etiam in hane diem perseverat[2], a więc to właśnie we wpływie Esterki należy doszukiwać się tak życzliwej polityki króla względem polskich Żydów. Marcin Bielski zaś w swojej Kronice wszytkiego świata opisuje Łobzów jako miejsce gdzie Kazimierz chował miłośnicę z Czech Rokiczankę, która była niepospolitej cudowności, ale nią potem wzgardził, a Esterkę Żydówkę na jej miejsce wziął[3].
- ↑ J. Adamczewski, Mała encyklopedia Krakowa
- ↑ Adam Naruszewicz, Historya Narodu Polskiego, t. IX, Lipsk 1837, s. 10 (numeracja cyframi arabskimi)
- ↑ Z. Sygut, Esterka w literaturze, Marcin Bielski, Kronika wszystkiego świata