Eter naftowy

Eter naftowy (nazywany też lekką benzyną lub benzyną ekstrakcyjną^[1], czasem utożsamiany z ligroiną^[2]) – mieszanina węglowodorów (głównie alkanów) pochodząca z procesu rektyfikacji ropy naftowej^[1] o różnie określanym składzie i temperaturze wrzenia, np.:

• t.wrz. 25–60 °C (czasem do 80 lub 100 °C); gęstość 0,645–0,665 g/cm^3[3]
• t.wrz. 30–60 °C; gęstość ok. 0,63 g/cm^3[4][5]
• t.wrz. 35–60 °C; główne składniki: węglowodory C₅ i C₆^[6]
• t.wrz. 38–93 °C; główne składniki: węglowodory C₅ i C₆; CAS 8030-30-6)^[7]
• t.wrz. 40–60 °C^[8][9]
• t.wrz. 40–70 °C; główne składniki: izomery pentanu i heksanu^[10]
• t.wrz. 60–80 °C^[9]
• t.wrz. 70–90 °C; zawiera zwykle mieszaninę izomerów pentanu, heksanu i heptanu w różnych proporcjach^[1]
• t.wrz. 118–179 °C; gęstość ok. 0,86 g/cm³; główne składniki: alkany (55%), cykloalkany (30%) i alkilobenzeny (12%); CAS 8032-32-4^[2]
• różne frakcje o t.wrz. 35—60 °C, 40—60 °C, 60—80 °C, 80—100 °C i 100—120 °C (ligroina)^[11]

Wbrew nazwie, chemicznie nie jest eterem, tytułowe określenie wynika z dużej szybkości parowania, przypominającej eter dietylowy^[9]. Stosowany jest jako rozpuszczalnik^[3][8][5][6].