Eurofighter Typhoon FGR4 w barwach RAF-u. | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
półskorupowa ze stopów lekkich i tworzyw sztucznych, układ aerodynamiczny kaczka |
Załoga |
1 lub 2 pilotów |
Historia | |
Data oblotu |
27 marca 1994[1] |
Liczba egz. |
550[2] |
Liczba wypadków • w tym katastrof |
10 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 × silnik dwuprzepływowy EuroJet EJ200 |
Ciąg |
60 kN (90 kN z dopalaniem) każdy |
Wymiary | |
Rozpiętość |
10,95 m |
Długość |
15,96 m |
Wysokość |
5,28 m |
Powierzchnia nośna |
50 m² |
Masa | |
Własna |
11000 kg |
Startowa |
23000 kg[3] |
Paliwa |
4996 litrów[3] |
Osiągi | |
Prędkość maks. | |
Prędkość przelotowa |
1836 km/h (1,5 Ma) bez uzbrojenia, 1591 km/h (1,3 Ma) z uzbrojeniem |
Prędkość minimalna |
203 km/h[4] |
Prędkość wznoszenia |
315 m/s[4] |
Pułap |
18 300 m[4] |
Zasięg |
3706 km – przelot |
Promień działania |
1390 km |
Rozbieg |
300 m[4] |
Dobieg |
700 m[4] |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
działko Mauser BK-27 kal. 27 mm Pociski rakietowe: przeciwokrętowe AGM-84/RGM-84/UGM-84 Harpoon i Penguin przeciwradarowe AGM-88 HARM, AGM Armiger, ALARM przeciwlotnicze AIM-9 Sidewinder, AIM-132 ASRAAM, AIM-120 AMRAAM, IRIS-T, MBDA Meteor szybujące Storm Shadow, MBDA Taurus przeciwpancerny Brimstone bomby inteligentne typu Paveway i JDAM | |
Użytkownicy | |
Austria, Hiszpania, Niemcy, Włochy, Wielka Brytania, Oman, Kuwejt, Katar, Arabia Saudyjska | |
Rzuty | |
Eurofighter Typhoon – dwusilnikowy myśliwiec wielozadaniowy zbudowany w układzie kaczki przez konsorcjum trzech europejskich producentów lotniczych – Alenia Aeronautica, BAE Systems i EADS – współpracujących w ramach holdingu Eurofighter Jagdflugzeug GmbH założonego w 1983 roku. Projekt budowy i wyposażenia samolotu jest zarządzany przez agencję NETMA (NATO Eurofighter and Tornado Management Agency)[5][6]. Projekt samolotu jest podobny do opracowanych w tym samym okresie myśliwców generacji 4,5 – francuskiego Dassault Rafale i szwedzkiego Saab JAS 39 Gripen. Na etapie rozwoju nosił oznaczenie EF-2000.
Po początkowych opóźnieniach rozpoczęto produkcję Eurofightera w ramach trzech oddzielnych kontraktów (transz), z których każdy dotyczy samolotu o coraz większych zdolnościach bojowych.
W 2008 Eurofighter Typhoon znajdował się na uzbrojeniu brytyjskiego RAF-u, niemieckiej Luftwaffe, hiszpańskiej Ejército del Aire, włoskich Aeronautica Militare oraz austriackich sił powietrznych. Ponadto Arabia Saudyjska podpisała kontrakt o wartości około 6,4 mld euro na dostawę 72 maszyn tego typu[7].
Według raportu brytyjskiego National Audit Office z 2011 roku całkowity koszt programu badawczo-rozwojowego i produkcji floty 160 samolotów wynosił 23 mld funtów[8].