Fausta (cesarzowa)

Fausta

cesarzowa rzymska
Okres	od 307 do 326
Jako żona	Konstantyna I Wielkiego
Dane biograficzne
Data urodzenia	po 290
Data i miejsce śmierci	326 Rzym
Ojciec	Maksymian
Matka	Eutropia
Mąż	Konstantyn I Wielki
Dzieci	Konstantyn II, Konstancjusz II, Konstans, Konstantyna
Multimedia w Wikimedia Commons

Fausta (Flavia Maxima Fausta, ur. po 290, zm. 326 w Rzymie, prawdopodobnie zamordowana na polecenie męża – cesarza Konstantyna) – córka cesarza Maksymiana oraz jego drugiej żony - Eutropii. Siostra cesarza Maksencjusza i cesarzowej Teodory. Żona cesarza rzymskiego - Konstantyna I Wielkiego, matka Konstantyny.

W 307 została żoną Konstantyna I, rządzącego wtedy w Galii, Brytanii i Hiszpanii. Małżeństwo miało przypieczętować sojusz z jej bratem Maksencjuszem, który w wyniku rebelii opanował Rzym i Italię. Przed ślubem Konstantyn I zerwał związek z Minerwiną, matką jego pierworodnego syna Kryspusa.

Fausta przyczyniła się do upadku swojego ojca Maksymiana. W 310 zginął w konsekwencji nieudanego spisku wymierzonego w Konstantyna I. Maksymian zdecydował się wciągnąć córkę w plany skierowane przeciw jej mężowi, ale ona wyjawiła tajemnicę Konstantynowi. Maksymian popełnił samobójstwo lub został zgładzony w lipcu 310.

Cesarzowa Fausta zdobyła wysoką pozycję na dworze Konstantyna, a ukoronowaniem wypływów było ogłoszenie jej w 323 Augustą; poprzednio nosiła tytuł Nobilissima Femina. Jednak trzy lata później Fausta została skazana na śmierć przez Konstantyna, w następstwie egzekucji Kryspusa, najstarszego syna cesarza ze związku z Minerwiną. Przyczyny śmierci obojga są różnie interpretowane; albo jako skutek ich rywalizacji o wpływy, albo jako następstwo cudzołóstwa żony cesarza, prawdopodobnie z Kryspusem. Fausta została uduszona w przegrzanej łaźni.

Cesarz nakazał damnatio memoriae swojej żony, dlatego nie dysponujemy źródłami z tamtych czasów opisujących jej los. Jej synowie, kiedy objęli już rządy po śmierci Konstantyna, nie unieważnili tego zarządzenia.