Fenantrolina
|
Próbka fenantroliny
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
1,10-fenantrolina
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C12H8N2
|
Masa molowa
|
180,21 g/mol
|
Wygląd
|
białe ciało stałe[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
66-71-7 16561-55-0 (sól cynkowa) 22802-96-6 (chlorowodorek) 37108-74-0 (hydrat) 3829-86-5 (monochlorowodorek)
|
PubChem
|
1318
|
DrugBank
|
DB02365
|
SMILES
|
C1=CC2=C(C3=C(C=CC=N3)C=C2)N=C1
|
|
InChI
|
InChI=1S/C12H8N2/c1-3-9-5-6-10-4-2-8-14-12(10)11(9)13-7-1/h1-8H
|
InChIKey
|
DGEZNRSVGBDHLK-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3]
|
|
|
Zwroty H
|
H301, H410
|
Zwroty P
|
P273, P301+P310, P501
|
|
Europejskie oznakowanie substancji
|
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3]
|
|
|
Toksyczny (T)
|
Groźny dla środowiska (N)
|
|
|
Zwroty R
|
R25, R50/53
|
Zwroty S
|
S1/2, S45, S60, S61
|
|
Numer RTECS
|
SF8300000
|
Dawka śmiertelna
|
LD50 18 mg/kg (mysz, dożylnie)
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Fenantrolina, o-fenantrolina, 1,10-fenantrolina – organiczny związek chemiczny, związek heterocykliczny o szkielecie węglowym fenantrenu, zawierający dwa pierścienie pirydynowe. Posiada 9 izomerów, różniących się położeniem atomów azotu. Najczęściej spotykany w handlu jest izomer 1,10, choć dostępne są też mieszaniny izomerów.