Fenotyp rozszerzony

Fenotyp rozszerzony – wydana w 1982 roku książka brytyjskiego biologa Richarda Dawkinsa. Autor rozwija w niej koncepcję zawartą w swojej poprzedniej książce „Samolubny gen”, gdzie przedstawił organizmy żywe jako maszyny przetrwania konstruowane przez geny w celu zwiększenia szans replikacji. Poświęca więcej miejsca zagadnieniom technicznym w celu odparcia krytyki wobec „Samolubnego genu” i dokładniejszego przedstawienia teorii.

Postuluje także poszerzenie ówczesnego znaczenia pojęcia fenotyp (uważa tę ideę za swój najważniejszy wkład w naukę i kulturę^[1]). Koncepcja fenotypu rozszerzonego generalnie została zaakceptowana przez biologów (nie określa się jej mianem „hipotezy” czy tym podobnych)^[2]. Przykładem fenotypu rozszerzonego jest gniazdo ptaka^[3].

Książka bywa określana jako popularnonaukowa^[4][5], jednak autor stwierdził, iż napisał ją mając na względzie profesjonalnych odbiorców^[1].