Figura heraldyczna – wzór występujący na tarczy herbowej, powstały bądź z podziału tarczy, bądź z naniesienia na nią barwnej powierzchni; zaliczany do szeroko pojętych godeł heraldycznych[1].
Figury heraldyczne są tworzone przez przecięcie tarczy herbowej liniami, najczęściej prostymi, rzadziej łukowatymi, pod różnymi kątami i w różnych kierunkach[1]. Przecinając tarczę herbową od krawędzi do krawędzi, najczęściej parami, tworzą obszar wypełniany innym kolorem (tynkturą) niż reszta tarczy[1]. Powstały w ten sposób wzór nazywany jest figurą heraldyczną zaszczytną[1].
Pochodną figur zaszczytnych są figury uszczerbione - które nie dochodzą do brzegów tarczy[1]. Specyficzną odmianą figur heraldycznych są niektóre futra (łasicy, wiewiórki, popielicy) przedstawiane według starych reguł w sposób właściwy figurom[potrzebny przypis]. Inną formę modyfikowanych figur zaszczytnych uzyskiwano przez przemieszczenie figur zaszczytnych, ich modyfikację, multiplikację czy pomniejszenie[2].