Fiolet krystaliczny
|
|
Próbka fioletu krystalicznego
|
Roztwór wodny
|
|
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
chlorek tris[4-(dimetyloamino)fenylo]metylu
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
łac. methylrosanilinii chloridum
|
inne
|
fiolet gencjanowy, fiolet metylowy 10B, metylorozanilina, chlorek metylorozanilinowy, chlorek heksametylo-p-rozaniliny, chlorek tris(p-dimetyloamino)trytylowy, chlorek tris(dimetyloamino)trytylu
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C25H30N3Cl
|
Masa molowa
|
407,98 g/mol
|
Wygląd
|
ciemnozielony proszek lub kryształy[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
548-62-9
|
PubChem
|
11057
|
DrugBank
|
DB00406
|
SMILES
|
CN(C)C1=CC=C(C=C1)C(=C2C=CC(=[N+](C)C)C=C2)C3=CC=C(C=C3)N(C)C.[Cl-]
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-06-24]
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[6]
|
|
|
Zwroty H
|
H302, H318, H351, H410
|
Zwroty P
|
P273, P280, P305+P351+P338, P501[5]
|
|
Europejskie oznakowanie substancji
|
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[6]
|
|
|
Szkodliwy (Xn)
|
Groźny dla środowiska (N)
|
|
|
Zwroty R
|
R22, R40, R41, R50/53
|
Zwroty S
|
S2, S26, S36/37/39, S46, S60, S61
|
|
Numer RTECS
|
BO9000000
|
Dawka śmiertelna
|
LD50 420 mg/kg (szczur, doustnie)[3]
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
fuksyna
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
D01AE02, G01AX09
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
miejscowo
|
|
|
Fiolet krystaliczny (łac. methylrosanilinii chloridum) – organiczny związek chemiczny z grupy barwników trifenylometanowych (zwanych także barwnikami anilinowymi).
W temperaturze pokojowej występuje w formie kryształów o mosiężnym połysku. Jest umiarkowanie rozpuszczalny w wodzie (4 g/l[4][3]), jego roztwór ma barwę fioletową. Barwi wełnę oraz zaprawioną bawełnę na kolor fioletowy z błękitnym odcieniem. Jest mało odporny na światło.
Stosowany jest do barwienia wyrobów z włókna poliakrylonitrylowego (anilany), wyrobów papierniczych i farb drukowych. Fiolet używany jest także w procesach barwienia drobnoustrojów, przede wszystkim w barwieniu metodą Grama, podstawowej próbie różnicującej bakterie.
Fiolet krystaliczny w połączeniu z fioletem metylowym (grupą związków analogicznych do fioletu krystalicznego, mających mniejszą liczbę grup N-metylowych) tworzy mieszaninę zwaną fioletem gencjanowym (syn. pioktaniną, fioletem goryczki). Fiolet gencjanowy (Pyoctaninum coeruleum FP III), podobnie jak zieleń brylantowa – Viride nitens znalazł zastosowanie w lecznictwie jako środek antyseptyczny do odkażania ran, błon śluzowych i skóry w roztworach wodnych i spirytusowych. Wprowadzony do lecznictwa w 1872 r.[7] Dawniej (obecnie bardzo sporadycznie) także doustnie jako środek przeciwrobaczy.
- ↑ a b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie CRC
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ a b c d e Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie CID
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie DB
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SA
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ a b Fiolet krystaliczny, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-06-24] (ang.).
- ↑ Paweł Wysokiński, Lilianna Wdowiak: Problem „żaby” w opiece nad noworodkiem i niemowlęciem na ziemiach polskich w wieku XIX i w pierwszej połowie XX wieku. W: Dawna medycyna i weterynaria. Pacjent. Mariusz Z. Felsmann, Józef Szarek, Mirosława Felsmann (red.). Chełmno: Muzeum Ziemi Chełmińskiej w Chełmnie, 2011, s. 270. ISBN 83-919037-2-9.