Back فرانسيسك كسورى برانيكى ARZ Franciszek Ksawery Branicki German Franciszek Ksawery Branicki English Franciszek Ksawery Branicki French Franciszek Ksawery Branicki Italian フランチシェク・クサヴェリ・ブラニツキ Japanese Francišekas Ksaveras Branickis Lithuanian Браницкий, Франциск Ксаверий Russian Franciszek Ksawery Branicki Swedish Францішек Ксаверій Браницький Ukrainian
 portret pędzla Jánosa Rombauera z 1818 roku | |
 Korczak | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1730 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Katarzyna Branicka |
| Odznaczenia | |
   
| |
Franciszek Ksawery Branicki herbu Korczak (ur. ok. 1730 w Barwałdzie, zm. 1819 w Białej Cerkwi) – pierwszy generał adiutant królewski w 1764 roku[1], minister wojny w Straży Praw[2], generał artylerii litewskiej w latach 1768–1773, hetman polny koronny w 1773–1774, hetman wielki koronny w latach 1774–1793, generał lejtnant wojsk koronnych od 1764, podstoli koronny 1764–1766, generał Imperium Rosyjskiego od 1795, poseł na sejm w 1752 i sejm konwokacyjny (1764)[3], łowczy koronny w 1766 roku, starosta halicki w latach 1763–1767[4].
Przeciwnik reform Sejmu Czteroletniego i Konstytucji 3 Maja, współtwórca konfederacji targowickiej, w czasie insurekcji kościuszkowskiej uważany za wielkiego zdrajcę i skazany in effigie na karę śmierci.
- ↑ AGAD, Metryka Koronna, Księgi Sigillat, 30, k. 1.
- ↑ Józef Wojakowski, Straż Praw, Warszawa 1982, s. 111.
- ↑ Władysław Konopczyński, „Franciszek Ksawery Branicki”, w: Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936 s. 398.
- ↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. T. 3 : Ziemie ruskie. Zeszyt 1 : Urzędnicy wojewόdztwa Ruskiego XIV–XVIII wieku (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy / oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 313.