Francja w Konkursie Piosenki Eurowizji

Francja

w Konkursie Piosenki Eurowizji

5 6 7 18
Informacje ogólne
Rok i miejsce debiutu	1956, Lugano
Liczba udziałów	64 razy
Organizacja konkursu	3 razy w 1959, 1961 oraz 1978
Nadawcy Obecnie FTV 1956–1964 RTF 1965–1974 ORTF 1975–1981 TF1
Historia preselekcji Obecnie Wybór wewnętrzny 1957–1959, 1961, 1970, 1973, 1976–1981, 1983–1987, 1999–2000, 2005–2007, 2014, 2021-2022 Krajowe Eliminacje 1960, 1962–1969, 1971–1972, 1975, 1988–1998, 2001, 2004, 2008–2013, 2015-2017, 2020, 2023–2024 wybór wewnętrzny 2018–2019 Destination Eurovision
Najlepsze rezultaty Finał 1. miejsce w 1958, 1960, 1962, 1969 oraz 1977
Najgorsze rezultaty Finał ostatnie miejsce w 2014
Strona internetowa

Francja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od samego początku, czyli od 1956 roku. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmował się francuski nadawca publiczny RTF, który w 1964 roku został zastąpiony kanałem ORTF. Od 1975 do 1982 roku za francuskie przygotowania do imprezy odpowiedzialna była telewizja TF1, od 1983 do 1992 – Antenne 2. W latach 1993–1998 za konkurs w kraju odpowiadał kanał France 2 nadawcy France Télévisions, a w 1999–2014 za konkurs w kraju odpowiadał kanał France 3. Obecnie znów zajmuje się tym France 2^[1].

Francja pięciokrotnie wygrała finał konkursu: w 1958 (André Claveau z piosenką „Dors, mon amour”), 1960 (Jacqueline Boyer z piosenką „Tom Pillibi”), 1962 (Isabelle Aubret z utworem „Un premier amour”), 1969 (Frida Boccara z „Un jour, un enfant”) i 1977 (Marie Myriam z „L’oiseau et l’enfant”).

Francja dwukrotnie nie wzięła udziału w finale konkursu. W 1974 roku reprezentantem kraju miała zostać Dana z utworem „La vie a vingt-cinq ans”, jednak nadawca zrezygnował z udziału z powodu śmierci prezydenta Francji Georges’a Pompidou cztery dni przed rozegraniem koncertu finałowego^[2]. W 1982 roku kraj nie wystartował w konkursie z powodu decyzji nowego nadawcy, który uznał występ podczas imprezy za nieciekawy dla telewidzów^[3].

Od czasu zmiany regulaminu podczas 44. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1999 roku, Francja jest jednym z krajów tzw. Wielkiej Czwórki (obok Hiszpanii, Niemiec i Wielkiej Brytanii), które mają zapewnione miejsce w finale ze względu na płacenie największych składek na organizację imprezy^[4]. Od 2011 roku, czyli od czasu powrotu Włoch do stawki konkursowej, Wielka Czwórka została przemianowana na tzw. Wielką Piątkę^[5].