Francuski materializm – najwyższa, jakościowo nowa forma materialistycznej myśli XVIII w.[1], różniąca się istotnie od poprzedzających ją doktryn materialistycznych[2]. Plejada francuskich filozofów materialistów XVIII wieku – La Mettrie, Holbach, Helwecjusz, Diderot – po raz pierwszy szeroko i otwarcie rozwinęła bojowy sztandar walczącego materializmu[3] . Francuski materializm uogólnił zdobycze przyrodoznawstwa XVII–XVIII w. i stanowił w przeddzień rewolucji francuskiej teoretyczny oręż rewolucyjnej burżuazji walczącej przeciw ideologii feudalnej; nosił bojowy, postępowy charakter[4]. Filozofia francuskiego materializmu obejmuje materialistyczną teorię przyrody oraz naukę o człowieku i społeczeństwie[5].