Gancyklowir
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
2-amino-9-(1,3-dihydroksypropan-2-yloksymetylo)-3H-puryn-6-on
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C9H13N5O4
|
Masa molowa
|
255,23 g/mol
|
Wygląd
|
biały proszek[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
82410-32-0 107910-75-8 (sól monosodowa)
|
PubChem
|
3454
|
DrugBank
|
DB01004
|
SMILES
|
C1=NC2=C(N1COC(CO)CO)NC(=NC2=O)N
|
|
InChI
|
InChI=1S/C9H13N5O4/c10-9-12-7-6(8(17)13-9)11-3-14(7)4-18-5(1-15)2-16/h3,5,15-16H,1-2,4H2,(H3,10,12,13,17)
|
InChIKey
|
IRSCQMHQWWYFCW-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Podobne związki
|
Pochodne
|
walgancyklowir
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
J05 AB06 S01 AD09
|
Stosowanie w ciąży
|
kategoria C
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
przeciwwirusowe
|
Biodostępność
|
5–30% (doustnie)
|
Okres półtrwania
|
2,5–3,6 h (dożylnie) 3,1–5,5 h (doustnie)
|
Wiązanie z białkami osocza i tkanek
|
1–2%
|
Metabolizm
|
brak
|
Wydalanie
|
z moczem
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustnie, dożylnie, doocznie
|
Objętość dystrybucji
|
0,59–0,89 l/kg
|
|
|
Gancyklowir (łac. Ganciclovir) – lek wirostatyczny, pochodna acyklowiru. Zaburza replikację DNA wirusów. Wrażliwość na jego działanie wykazuje między innymi wirus różyczki i cytomegalowirus.