Back Lord Byron Afrikaans George Gordon Byron ALS ሎርድ ባይረን Amharic Lord Byron AN جورج غوردون بايرون Arabic جورج بايرون ARZ Lord Byron AST Lord Byron Aymara Corc Bayron Azerbaijani لرد بایرون AZB
.jpg) Lord Byron (obraz Richarda Westalla) | |
| Imię i nazwisko |
George Gordon Noel Byron |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 stycznia 1788 |
| Data i miejsce śmierci |
19 kwietnia 1824 |
| Narodowość |
angielska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| |
George Gordon Noel Byron, 6. baron Byron, również lord Byron (ur. 22 stycznia 1788 w Londynie, zm. 19 kwietnia 1824 w Missolungi) – jeden z największych angielskich poetów i dramaturgów[1].
Jego życie obfitowało w skandale obyczajowe, podróże po Europie, podboje miłosne oraz równie liczne literackie przyjaźnie, z których najtrwalsza łączyła go z Percym Bysshe’em Shelleyem. W wieku 24 lat poeta zasiadł w Izbie Lordów, zajmując się polityką oraz problemami społecznymi i kulturalnymi, m.in. losem luddystów czy też sprawą marmurów Elgina.
Pomimo iż Lord Byron stał się z czasem najbardziej wpływowym pisarzem epoki romantyzmu, sam z nieskrywaną wrogością wypowiadał się na temat nowego pokolenia poetów, identyfikując się raczej z regresem, z tradycją oświeceniowego klasycyzmu spod znaku Alexandra Pope’a[2][3]. W przedmowach do swoich dramatów ujawniał wiarę w zasadę trzech jedności w teatrze oraz istnienie stałych, określonych i uporządkowanych reguł rządzących procesem tworzenia poezji. Również zagadnienie tzw. bohatera bajronicznego odnosi się do stosunkowo bardzo niewielkiej części jego twórczości i – wbrew narastającej legendzie – nie pozostaje w związku z prawdziwą osobowością samego autora[2].
Za jego magnum opus uznaje się obszerny poemat dygresyjno-heroikomiczny, Don Juan, nazywany jednym z największych arcydzieł literatury XIX wieku[1][4]. Utwór ten był często cytowany i naśladowany, m.in. przez amerykańskiego poetę Williama F. Smalla, autora poematu Guadaloupe: A Tale of Love and War. Przyczynił się też do reaktywowania mocno zapomnianej oktawy.
- ↑ a b Drugie pokolenie poetów romantycznych. W: Henryk Zbierski: Historia literatury angielskiej. Poznań: Oficyna Wydawnicza Atena, 2002, s. 148. ISBN 83-87422-04-5.
- ↑ a b G.G. Byron a zagadnienia konstrukcji bohatera romantycznego. W: Włodzimierz Szturc: Teoria dramatu romantycznego. Bydgoszcz: Wydawnictwo Homini, 1999, s. 104. ISBN 83-87933-05-8.
- ↑ Lord Byron (1788-1824). authorscalendar.info. [dostęp 2016-02-11]. (ang.).
- ↑ Magdalena Siwiec: Posłowie. W: George Gordon Byron: Giaur. Kraków: Zielona Sowa, 2003, s. 65. ISBN 83-7389-157-9.