Grateful Dead

Grateful Dead
Ilustracja
Grateful Dead, 1970
Rok założenia

1965

Rok rozwiązania

1995

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone

Gatunek

rock psychodeliczny, folk rock, country rock, country, jam rock, rock improwizacyjny, rock and roll

Wydawnictwo

Warner Bros., Grateful Dead, Arista, Rhino

Powiązania

The Other Ones, The Dead, Jerry Garcia Band, Ratdog, Phil Lesh and Friends, Rhythm Devils, Donna Jean and the Tricksters, Missing Man Formation, New Riders of the Purple Sage, Old and in the Way, Legion of Mary, Reconstruction, Jerry Garcia Acoustic Band, Kingfish, Bobby and the Midnites, Bruce Hornsby, Bob Dylan

Strona internetowa

Grateful Dead – amerykańska grupa rockowa założona w 1965 w San Francisco.

Twórczość Grateful Dead przez wielu bywa uważana za najbardziej reprezentatywny akt muzyczny młodzieży hippisowskiej[1], a później także subkultury ridersów. Założyciel i frontman grupy, Jerry Garcia, został ponadto uznany za ojca chrzestnego improwizowanego gatunku zwanego jam rockiem oraz jednego z wybitnych przedstawicieli ówczesnej muzyki psychodelicznej[2][3][4]. Zdaniem Lenny’ego Kaye’a, eksperymenty tworzone przez Grateful Dead „odkrywały obszary, o których istnieniu większość zespołów nie miało pojęcia”[5]. Z czasem muzycy odeszli od wymagającej, awangardowej w stylu twórczości, aby zwrócić się w stronę łagodnego folk rocka wskrzeszającego najstarszą, rdzenną muzykę Ameryki. Zespół zyskał uznanie przede wszystkim dzięki występom na żywo, w których studyjne kompozycje poszerzane bywały o długie improwizacje instrumentalne inspirowane dalekowschodnią mantrą, w unikatowy sposób łączące szereg gatunków muzycznych, takich jak country, bluegrass, blues, gospel, funk, acid rock, jazz, reggae czy space rock. Ważnym elementem twórczości Grateful Dead były także poetyckie teksty, w większości pisane przez pisarza Roberta Huntera, którego muzycy uważali za członka zespołu.

Grateful Dead zajął 57. miejsce w rankingu 100 artystów wszech czasów przygotowanym przez Rolling Stone[4]. Ponadto dwa albumy grupy, Anthem of the Sun oraz American Beauty, trafiły na listę 500 albumów wszech czasów tego samego magazynu[6][7], zaś Jerry Garcia został wymieniony w rankingu 100 najlepszych gitarzystów tego dwutygodnika. Wokół grupy wytworzyła się grupa fanów, nazywanych Deadheads; encyklopedie rockowe notują, że Grateful Dead ma najbardziej oddanych i wiernych wielbicieli spośród wszystkich zespołów rockowych na świecie[8][9].

  1. Jefferson Airplane, [w:] Encyklopedia muzyki rockowej. Lata sześćdziesiąte, Poznań: Atena & Rock-Serwis, 1995, s. 202, ISBN 0-205-13703-2.
  2. Grateful Dead, [w:] Reebee Garofalo, Rockin’ Out: Popular Music in the USA, Boston: Allyn & Bacon, 1997, s. 219, ISBN 0-205-13703-2 (ang.).
  3. The History of Rock Music. Grateful Dead biography.
  4. a b 100Artists of All Time by Rolling Stone.
  5. Live/Dead album reviewed by Lenny Kaye. Rolling Stone February 7, 1970.
  6. 500 Greatest Albums: Anthem of the Sun – Grateful Dead, Rolling Stone [zarchiwizowane 2011-08-14]..
  7. 500 Greatest Albums: American Beauty – Grateful Dead |Rolling Stone. rollingstone.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-01)]..
  8. Grateful Dead, [w:] Wiesław Weiss, Roman Rogowiecki, Rock. Encyklopedia, wyd. 2, Warszawa: Iskry, 1991, s. 254, ISBN 83-207-1374-9.
  9. Grateful Dead, [w:] Encyklopedia muzyki rockowej. Lata sześćdziesiąte, Poznań: Atena & Rock-Serwis, 1995, s. 166, ISBN 0-205-13703-2.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in