Grupy prostetyczne – niebiałkowe składniki białek (np. enzymów) niezbędne dla ich aktywności, rodzaj kofaktorów[1]. W przeciwieństwie do koenzymów, są trwale związane z białkami (np. miejscem aktywnym enzymów)[1], często za pomocą wiązań kowalencyjnych lub koordynacyjnych, i nie opuszczają one swojego miejsca wiązania w trakcie reakcji. Białko bez swojej grupy prostetycznej to apobiałko (apoproteina, apoenzym), natomiast wraz z nią holobiałko (holoproteina).
Grupy prostetyczne mogą mieć charakter zarówno organiczny (np. cukry czy lipidy) lub nieorganiczny (jony metali i małe cząsteczki nieorganiczne).
Wiele organicznych grup prostetycznych to witaminy lub ich pochodne, dlatego właśnie te związki są niezbędne dla funkcjonowania organizmu.
Grupa prostetyczna | Funkcja |
---|---|
Mononukleotyd flawinowy (FMN)[2] | Reakcje redoks |
Dinukleotyd flawinoadeninowy (FAD)[2] | Reakcje redoks |
Fosforan pirydoksalu[3] | Transaminacja, dekarboksylacja i deaminacja |
Biotyna[4] | Karboksylacja |
Metylkobalamina[5] | Metylacja i izomeryzacja |
Pirofosforan tiaminy[6] | Dekarboksylacja |
Hem[7] | Wiązanie tlenu i reakcje redoks |
Molibdopteryna[8][9] | Utlenowanie |
Kwas liponowy[10] | Reakcje redoks |
Przykładami nieorganicznych grup prostetycznych są np. jon cynku w anhydrazie węglanowej czy molibdenu w reduktazie azotanowej. Przykładem organicznej grupy prostetycznej jest pochodna witaminy B1 w dehydrogenazie pirogronianowej[11].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie iupac
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Joosten
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Eliot
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Jitrapakdee
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Banerjee
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Leeper
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Wijayanti
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Mendel2
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Mendel
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Bustamante