Back Люблінская губерня Byelorussian Люблінская губэрня BE-X-OLD Lublin Governorate English Gobernación de Lublin Spanish Lublini kubermang Estonian Gouvernement de Lublin French פלך לובלין HE Governatorato di Lublino Italian 루블린현 Korean Liublino gubernija Lithuanian
| gubernia | |||
| 1837–1915 | |||
 Gmach Rządu Gubernialnego w Lublinie | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | |||
| Powierzchnia |
16 831,7 km² | ||
| Populacja (1910) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość |
93 os./km² | ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
| Liczba powiatów |
10 | ||
Położenie na mapie Królestwa Polskiego
| |||
.png)
Gubernia lubelska (ros. Люблинская губерния) – jednostka administracyjna Królestwa Polskiego, a następnie Generał-gubernatorstwa Warszawskiego (po upadku powstania styczniowego i faktycznej likwidacji Królestwa Polskiego oraz włączeniu jego ziem do Cesarstwa Rosyjskiego). Powstała w 1837, w wyniku przekształcenia województwa lubelskiego. Obszar guberni, której stolicą był Lublin, był identyczny z obszarem dawnego województwa.
Podobny był także podział na jednostki administracyjne niższego szczebla, z tym, że dotychczasowe obwody przemianowano na powiaty. W skład guberni lubelskiej wchodziło ich początkowo 10: biłgorajski (od 1867 r.), chełmski, hrubieszowski, janowski, kaźmierski (do 1842 r.), krasnostawski, lubartowski, lubelski, puławski (od 1842: nowoaleksandryjski), tarnogrodzki (do 1842 r.), tomaszowski i zamojski.
Reforma administracyjna z 1844 połączyła gubernię lubelską z podlaską, co trwało do kolejnej reformy z roku 1867, która te zmiany anulowała. W 1912 obszar guberni okrojono, przyłączając wydzielone obszary do utworzonej wówczas guberni chełmskiej. Rozporządzeniem z 18 września 1915, w poszczególnych obwodach dawnych rosyjskich guberni lubelskiej i chełmskiej utrzymano granice, które istniały przed utworzeniem guberni chełmskiej w 1912 roku. Oznaczało, że nowy podział obwodów tych guberni, którego i tak w praktyce dotychczas w życie nie wprowadzono, austriacki Zarząd Wojskowy odtąd nie uwzględniał[2]. W myśl rozporządzenia z 12 sierpnia 1916, okupant niemiecki gubernię chełmską uznał za część Królestwa Polskiego[3].
W czasie powstania styczniowego Rząd Narodowy dnia 28 marca 1863 r. ogłosił Regulamin władz administracyjnych w byłym Królestwie Kongresowym. Według regulaminu zniesiono podział administracyjny na gubernie, a zamiast tego byłe Królestwo Kongresowe podzielono na osiem województw w granicach z 1816 r. Na terenach obejmujących gubernię lubelską przywrócono województwo lubelskie oraz województwo podlaskie[4].
W guberni przeważała ludność etnicznie polska, a wyznaniowo – katolicka. Oficjalnie, nieco poniżej 200 tysięcy osób zaliczano do Małorusów (Ukraińców), 155 tysięcy do Żydów, a 26 tysięcy – do Niemców. Na terenie guberni działała jedna uczelnia wyższa (w Nowej Aleksandrii).
- ↑ Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku. Warszawa: Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego PAN, 2005, s. 18. ISBN 83-87954-66-7.
- ↑ Rozporządzenie c. i k. Naczelnej Komendy Armii (Naczelnej Komendy Etapowej) z 18 września 1915 r. M. No. 83974 (Dziennik rozporządzeń c i k. Jenerealnego Gubernatorstwa wojskowego dla austryacko-węgierskiego obszaru okupowanego w Polsce, Lublin, No. 1 z 9 października 1915 r.)
- ↑ Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał Gubernatorstwa Warszawskiego z 3 listopada 1916, nr 51 poz. 175, cz. A
- ↑ Dorota Lewandowska: Organizacja Narodowa Powstania Styczniowego z lat 1861-1864. Archiwum Główne Akt Dawnych. [dostęp 2016-10-29].