H-moll

h-moll
Ilustracja
Tonacja jednoimienna

H-dur

Tonacja paralelna

D-dur

Tonika

h-moll

Subdominanta

e-moll

Dominanta

Fis-dur

Dźwięki składowe
h, cis, d, e, fis, g, a

h-molltonacja muzyczna oparta na skali molowej, której toniką jest dźwięk h[a]. Gama h-moll w odmianie naturalnej zawiera dźwięki: h, cis, d, e, fis, g, a. Równoległą gamą durową jest D-dur[1], jednoimienną durową – H-dur.


\relative c''{
\key h \minor
\override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
\cadenzaOn h1 cis d e fis g a h \cadenzaOff
}
\addlyrics { \small {
h cis d e fis g a h
} }

Nazwa h-moll oznacza także akord, zbudowany z pierwszego (h), trzeciego (d) i piątego (fis) stopnia gamy h-moll.


\relative c'{
\override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
\cadenzaOn s1 <h d fis> s1 \cadenzaOff
}

CDEFGAHCDEFGAH


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
BŁĄD PRZYPISÓW
  1. Franciszek Wesołowski, Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in