HDCP

HDCP (ang. High-bandwidth Digital Content Protection) – opracowany przez firmę Intel mechanizm pozwalający na kontrolę przesyłania dźwięku i obrazu w formie danych cyfrowych pomiędzy dwoma urządzeniami. Głównym celem HDCP jest uniemożliwienie przesyłania treści w wysokiej rozdzielczości w postaci, która pozwalałaby na utworzenie nieautoryzowanych kopii.

Specyfikacja HDCP jest prawnie zastrzeżona, a jej implementacja w urządzeniu wymaga nabycia przez producenta licencji. Oprócz uiszczenia opłaty licencyjnej, licencjobiorca zgadza się na ograniczenie funkcjonalności swoich produktów. Jednym z wymogów jest uniemożliwienie urządzeniu wykonania kopii materiału. Inne ograniczenia wynikają z następujących procesów:

1. Proces uwierzytelniania uniemożliwia nielicencjonowanym urządzeniom otrzymywania treści wysokiej rozdzielczości (obraz ograniczany jest do jakości DVD natomiast dźwięk ograniczany do jakości właściwej dla formatu DAT).
2. Szyfrowanie przesyłanych treści zapobiega podglądaniu danych. Zapobiega także przed atakiem typu „man in the middle”.
3. Procedura unieważniania klucza zapewnia, że urządzenia producentów, którzy łamią postanowienia licencji, mogą być stosunkowo łatwo blokowane przed otrzymywaniem treści wysokiej rozdzielczości.