Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
8 lipca 1933 |
Wodowanie |
22 września 1934 |
Zamówiony dla Royal Navy | |
Nazwa |
HMS „Phaeton” |
Royal Australian Navy | |
Nazwa |
HMAS „Sydney” |
Wejście do służby |
24 września 1935 |
Zatopiony |
19 listopada 1941 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
6830 ts (standardowa) |
Długość |
171,37 m |
Szerokość |
17,27 m |
Zanurzenie |
5,64 m |
Napęd | |
4 kotły, 4 turbiny parowe o łącznej mocy 72 000 shp, 4 śruby | |
Prędkość |
32,5 węzła |
Zasięg |
7180 Mm przy 12 w. |
Uzbrojenie | |
8 dział kal. 152 mm 4 działa plot. kal. 102 mm 12 wkm kal. 12,7 mm 8 wyrzutni torped kal. 533 mm | |
Wyposażenie lotnicze | |
1 łódź latająca, 1 katapulta | |
Załoga |
570-645 |
HMAS Sydney – krążownik lekki pływający pod banderą Royal Australian Navy, jeden z trzech okrętów zmodyfikowanego typu Leander, z okresu międzywojennego i II wojny światowej.
Budowany dla brytyjskiej Royal Navy jako HMS „Phaeton”, został jeszcze przed zwodowaniem zakupiony przez Australię i otrzymał nazwę pochodzącą od miasta Sydney. Na początku II wojny światowej wsławił się swoimi dokonaniami na Morzu Śródziemnym. Między innymi podczas bitwy koło przylądka Spatha, 19 lipca 1940 roku, ciężko uszkodził włoski krążownik „Bartolomeo Colleoni”, który został następnie zatopiony przez brytyjskie niszczyciele.
Po zakończeniu niemal ośmiomiesięcznej kampanii śródziemnomorskiej „Sydney” powrócił na wody australijskie, podejmując patrole przeciwko rajderom Kriegsmarine. 19 listopada 1941 roku niedaleko zachodnich wybrzeży Australii napotkał zamaskowany niemiecki krążownik pomocniczy „Kormoran”. Zaskoczony ogniem rajdera australijski okręt zatonął po walce, w której bardzo ciężko uszkodził jednostkę wroga. Była to największa strata osobowa Royal Australian Navy w II wojnie światowej (załoga liczyła 645 osób, nikt nie ocalał). Wraki obydwu okrętów zostały odnalezione dopiero w 2008 roku.