HVAR

HVAR Holy Moses

Państwo	Stany Zjednoczone
Rodzaj	niekierowany pocisk powietrze-ziemia
Przeznaczenie	ogólnego przeznaczenia
Lata produkcji	1943–1955
Długość	1,73 m
Średnica	12,7 cm
Rozpiętość	38,7 cm
Masa	63,5 kg
Napęd	silnik rakietowy na paliwo stałe (10,9 kg materiału pędnego. Czas pracy 0,87 sek.)
Prędkość	1500 km/h
Zasięg	1500 m
Masa głowicy	20,5 kg w tym 3,5 kg materiału wybuchowego

HVAR "Holy Moses" (ang. High-Velocity Aircraft Rocket – szybki lotniczy pocisk rakietowy) – niekierowany lotniczy pocisk rakietowy produkcji amerykańskiej, używany w końcowym okresie II wojny światowej oraz w wojnie koreańskiej. Jego nieoficjalne nazwa "Holy Moses" (w amerykańskim slangu wykrzyknik wyrażający zdumienie, niedowierzanie czy zaskoczenie – "o kurczę!") została mu nadana przez pilotów obserwujących rozmiary zniszczenia powodowane przez te pociski.

Pocisk wszedł do użytku w 1943 i był używany przez USAAF i lotnictwo US Navy. Do czasu zakończenia ich produkcji w 1955, wyprodukowano ponad milion pocisków tego typu w różnych odmianach. Pociski HVAR mogły być wyposażone w głowice wybuchowe różnego typu - ogólnego przeznaczenia (burzące, odłamkowo-burzące), przeciwpancerne i kumulacyjne. W czasie II wojny światowej rakiety HVAR używane były przez samoloty takie jak P-47 Thunderbolt, P-51 Mustang, F6F Hellcat i F4U Corsair, po wojnie m.in. F-84 Thunderjet, F-86 Sabre, F9F Panther oraz włoski Fiat G.91. Został zastąpiony przez pociski Zuni.

Pocisk wystrzeliwano z wyrzutni podskrzydłowej, szynowej lub zaczepowej.