Ha!art

Ha!art – interdyscyplinarny magazyn poświęcony szeroko rozumianej nowej kulturze. Rozpoczął działalność w 1999 roku w Krakowie jako pismo studenckie^[1][2]. Czasopismo ukazywało się do 2017 r., po tym czasie zespół skupił się na prowadzeniu wydawnictwa.

Redaktorem naczelnym pisma był Piotr Marecki, sekretarzem redakcji Łukasz Podgórni.

Pismo przechodziło stopniową ewolucję od magazynu interdyscyplinarnego (literatura, komiks, teatr, muzyka, film, media) do pisma młodoliterackiego z zacięciem antropologiczno-socjologicznym i z powrotem. W późniejszym okresie każdy numer miał promujący nowe zjawiska, twórców, czy też ich reinterpretacje dział Polityka autorska, jak również stałe części: film, literatura, liberatura, sztuka i muzyka. Specjalnością „Ha!artu” były duże przekrojowe eseje (np. Recycling Michała Witkowskiego, Europa Igora Stokfiszewskiego) oraz działy tematyczne – wspomniana PA, omawiające konkretne zjawiska, m.in. sztuka nowych mediów, street art, literatura zaangażowana, camp, literatura polityczna, literatura gejowska i lesbijska, avant-pop, liberatura, cyberpunk, liternet, minimalizm, neolingwizm, warszawska scena internetowa, kino azjatyckie, czasopisma kulturalne, proza i poezja „roczników siedemdziesiątych”, letnio-feministyczny, intermedialność, czy też twórców i ich działania, m.in. Marian Pankowski, Franciszka i Stefan Themerson, Michał Witkowski, Krzysztof Niemczyk, Wilhelm Sasnal. W kwartalniku drukowali autorzy wykazujący się wiedzą interdyscyplinarną. Pismo uznawane było za jedno z najważniejszych mediów programowo prezentujących twórczość młodych ludzi w Polsce^{[potrzebny przypis]}, stanowiło także o obrazie młodego Krakowa (jeden z numerów nosił tytuł „Kraków potrzebuje świeżej krwi!”). We wszystkich omówieniach podkreśla się bądź polemizuje ze stwierdzeniem, że „Ha!art” był pismem formacyjnym dla ludzi urodzonych w latach 70.

“Ha!art” był pismem lewicującym, ustosunkowanym wrogo wobec współczesnej dominacji wolnego rynku i ekonomii nad resztą życia społecznego. Znajdowało to wyraz nie tylko w tekstach ukazujących się na łamach magazynu (szczególnie w zaangażowanych, programowych tekstach redaktora Jana Sowy np. Sezon w teatrze lalek czy System konsumpcji, czyli o co gramy czy w preferowanej literaturze np. twórczości Sławomira Shutego), ale również w strategii jego rozwoju. Wbrew podstawowym zasadom marketingu, “Ha!art” w każdym numerze zmieniał swoją identyfikację wizualną (logotyp, układ działów i oprawę graficzną), dążąc tym samym do zbudowania nieświadomości marki. Do współpracy przy tworzeniu pisma zapraszano młodych twórców niekoniecznie związanych na co dzień z redakcją, którzy projektowali wizualną stronę numeru. Byli to między innymi Anna Ostoya, Karolina Kowalska, Endo, Jan Simon, Sławomir Shuty, Zenkasi, Małgorzata Dawidek-Gryglicka, Grupa Pif-Paf, Anna Okrasko, Anna-Maria Karczmarska, Anna i Adam Witkowscy.