Haubica – działo dużego kalibru (od około 75 mm wzwyż), przeznaczone głównie do strzelania stromotorowego. Obecnie podstawowy rodzaj dział artylerii polowej. Stosowana przede wszystkim do prowadzenia ognia do celów ukrytych za przeszkodami terenowymi. Dzięki zastosowaniu zmiennych ładunków miotających jest możliwe dokonanie zmiany stromości toru pocisku i donośności strzelania przy tym samym (stałym) kącie podniesienia.
Historycznie było to działo o krótkiej lufie (od 10 do 30 kalibrów) i małej prędkości początkowej pocisku. Obecnie haubicami nazywane bywają także działa o długiej lufie (od 39 do 52 kalibrów), strzelające stromotorowo (haubicoarmaty).