Heliofizyka

Heliofizyka – dział astrofizyki, którego głównym obiektem badań jest Słońce^[1]. Zainteresowaniem heliofizyki cieszy się również wiatr słoneczny aż do granic heliopauzy, zachodzące w nim zjawiska przejściowe i jego oddziaływania z innymi obiektami Układu Słonecznego, m.in. związki pomiędzy zjawiskami zachodzącymi na Słońcu a tymi które mają miejsce na Ziemi, jak np. stan jonosfery, burze magnetyczne, zorze polarne itp.

Początki heliofizyki wiążą się z obserwacjami zaćmień Słońca oraz sporadycznie występujących wielkich grup plam. Współczesna heliofizyka rozpoczęła się wraz z pierwszymi obserwacjami teleskopowymi Galileusza w 1610 roku, jednak istotny jej rozwój rozpoczął się dopiero w XIX wieku. Zastosowanie technik kosmicznych powoduje, że współcześnie heliofizyka jest jednym z najszybciej rozwijających się działów astronomii.

W Polsce największy ośrodek heliofizyczny znajduje się we Wrocławiu i jest tworzony przez Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Zakład Fizyki Słońca Centrum Badań Kosmicznych.