Król Rzymian (Niemiec) | |
Okres |
od 27 listopada 1308 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
cesarz rzymski | |
Okres |
od 29 czerwca 1312 |
Poprzednik | |
Następca | |
Król Włoch | |
Okres |
od 6 stycznia 1311 |
Poprzednik | |
Następca | |
Hrabia Luksemburga i Arlon | |
Okres |
od 5 czerwca 1288 |
Poprzednik | |
Następca | |
Hrabia Durbuy | |
Okres |
od 1298 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Henryk VII Luksemburski (ur. 1278/79 w Valenciennes;[1] zm. 24 sierpnia 1313 w Buonconvento koło Sieny) – hrabia Luksemburga i Laroche, margrabia Arlon, od 1308 do 1313 król niemiecki, od 1312 cesarz rzymski.
Henryk VII jako hrabia był francuskim wasalem[2] i do swojej koronacji utrzymywał dobre stosunki z dworem królewskim w Paryżu. Henryk był po 92 latach, od koronacji Fryderyka II, pierwszym królem, który został również cesarzem, przez co dążył do odnowienia władzy cesarskiej i wystąpił przeciw papieżowi i królowi francuskiemu. Był pierwszym z trzech cesarzy z dynastii Luksemburgów.