Henryk V Luksemburski

Henryk V Blondel (ur. 1212, zm. 24 grudnia 1281 w Moguncji) – hrabia Luksemburga od 1247.

Był najstarszym synem hrabiny Luksemburga Ermezyndy z jej drugiego małżeństwa z Walramem III, księciem Limburga. Po śmierci matki w 1247 odziedziczył tron hrabiowski w Luksemburgu, a także Arlon. Próbował poszerzać terytorium księstwa drogą ekspansji zbrojnej, poniósł jednak porażkę w dwóch wojnach. Sukcesy w działaniach w celu powiększenia znaczenia Luksemburga przyniosły natomiast działania matrymonialne hrabiego. Warto zwrócić uwagę, że wszystkie trzy małżeństwa córek Henryka silniej wiązały Luksemburg ze strefą romańską, doprowadziły m.in. do zwiększenia popularności języka francuskiego w tym rejonie, dowodzą także coraz silniejszego wiązania się hrabiego Luksemburga z królami francuskimi, mimo pozostawania częścią słabnącego Cesarstwa. W okresie panowania Henryka Luksemburg poszerzył się o hrabstwo Vianden, Arrancy, Ambleve i Sankt Vith.

Jako pierwszy z władców Luksemburga pieczętował się herbem, który dziś stanowi herb Luksemburga: lew limburski w polu w białe i błękitne pasy ułożone poziomo.

Żoną Henryka była Małgorzata, córka hrabiego Bar Henryka II. Ze związku tego pochodziły następujące dzieci:

• Henryk, zm. 1288, hrabia Luksemburga, zginął w bitwie pod Wörringen
• Filipa, zm. 1311, żona Jana II, hrabiego Holandii
• Małgorzata, zm. ?, żona Jana III, hrabiego Ghistelles
• Izabela, zm. 1298, żona Gwidona, hrabiego Flandrii i Namur
• Baldwin, zm. 1288, zginął w bitwie pod Wörringen
• Joanna, zm. 1310, ksieni w klasztorze Clairefontaines
• Walram, zm. 1288, hrabia Ligny, zginął w bitwie pod Wörringen

Miał też nieślubnego syna Henryka, hrabiego Houffalize, który także zginął w 1288 pod Wörringen.