Hermeneutyka (z gr. ἑρμηνεύω [hermēneúō] – objaśniać, interpretować; od Hermesa jako posłańca bogów[1]) – zapoczątkowana w starożytnej Grecji sztuka interpretacji tekstów literackich[2].
U swego zarania hermeneutyka była interpretacją tekstów świętych (hermeneutyka biblijna, hermeneutyka teologiczna) i taka pozostawała aż do Friedricha Schleiermachera[3], który, jako pierwszy, postulował objąć działaniami hermeneutycznymi wszystkie teksty. Umberto Eco ojcem hermeneutyki nazywa Augustyna z Hippony, który miał jakoby zalecać porównywanie tłumaczeń Biblii (jednak tylko między sobą, a nie z hebrajskim oryginałem)[4].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Eco