Hiady (mitologia)

Hiady

Ὑάδες

nimfy
François Boucher: Merkury (Hermes) powierza opiekę nad małym Dionizosem Nimfom z Nysy, obraz olejny na płótnie, 1769, Kimbell Art Museum, Fort Worth
Inne imiona	Nimfy z góry Nysy
Występowanie	mitologia grecka
Rodzina
Ojciec	Atlas
Matka	Plejone lub Ajtra
Rodzeństwo	Plejady, Hyas
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Teksty w Wikiźródłach

Hiady (także „Nimfy z góry Nysy”; gr. Ὑάδες Hyádes, od hýein ‘padanie deszczu’, ‘płaczki’, łac. Suculae, gr. Νύσιαι Nýsiai, łac. Nysiae) – w mitologii greckiej nimfy, siedem sióstr:

• Ambrozja (Ambrosja; gr. Ἀμβροσία Ambrosía, łac. Ambrosia);
• Eudora (Eudore; gr. Εὐδωρη Eúdorē, łac. Eudora);
• Ajsyle (Fajsyle; gr. Φαισυλη Phaisyle, łac. Phaesyle);
• Koronis (gr. Κορωνίς Korōnís, łac. Coronis);
• Dione (Diona; gr. Διώνη Diṓnē, łac. Diona);
• Polykso (gr. Πολυξώ Polyksṓ, łac. Polyxo);
• Fajo (gr. Φαιω Phaiō, łac. Phaeo)^[1][2].

Liczba ich wahała się od dwóch do siedmiu^[1][2]. Także Kleeję, Fyto, Pedile, Tyone czasem zaliczano do Hiad^[1].

Uchodziły za córki tytana Atlasa i Okeanidy Plejone (lub Okeanidy Ajtry) oraz za siostry (według niektórych źródeł) Plejad i Hyasa^[1]. Były piastunkami boga Dionizosa (Nimfy z góry Nysy) i Zeusa oraz nimfami rozsiewającymi wilgoć na ziemi^[1][3][4]. Razem ze swymi siostrami, Plejadami, zostały przemienione w gwiazdy z żalu, po śmierci ich brata Hyasa, ukąszonego przez węża^[1].

Pojawienie się Hiad zwiastowało początek deszczów, a zstępowanie wzywało do orki^[3][4].

Mityczne Hiady są identyfikowane z Hiadami w gwiazdozbiorze Byka^[2][5][6]. Na niebie sąsiadują z Plejadami (gromadą otwartą gwiazd w gwiazdozbiorze Byka) i konstelacją Oriona, które są z nimi mitologicznie powiązane.