High Speed Uplink Packet Access

HSUPA (High Speed Uplink Packet Access) – funkcjonalność sieci komórkowych budowanych w standardzie UMTS umożliwiająca przesyłanie danych z terminala do sieci z przepływnością 5,76 Mbit/s (jest to wartość maksymalna, opisana w specyfikacji 3GPP, tylko niektóre sieci, w których zaimplementowano tę technologię, umożliwiają taki transfer). Pierwsze usługi bazujące na tej technologii uruchomiono na początku 2007 roku. W lutym 2008 była ona dostępna w 28 sieciach (w 24 krajach)^[1].

HSUPA jest elementem ewolucji sieci komórkowych budowanych w standardzie UMTS. Specyfikacje 3GPP w rewizji R99 opisują interfejs radiowy WCDMA. W roku 2002 opublikowano specyfikacje w rewizji R5, które uwzględniały nowy sposób przesyłania danych z sieci do terminala (HSDPA), dzięki któremu znacznie ulepszono transfer i zoptymalizowano wykorzystanie zasobów radiowych. W 2004 roku 3GPP opublikował specyfikacje w rewizji R6, które opisały HSUPA jako technologię, która usprawnia przesyłanie danych z terminala do sieci. Obie funkcjonalności (HSDPA i HSUPA) bazują na zdefiniowanym wcześniej interfejsie WCDMA i są określane wspólnie jako HSPA (High Speed Packet Access).