Klasyfikacje | |
ICD-10 |
E83.5 |
---|
Hiperkalcemia – stan podwyższonego poziomu wapnia w surowicy krwi. W zależności od źródeł za górną granicę normy stężenia wapnia całkowitego w surowicy uznaje się 2,6 mmol/l (10,5 mg/dl)[1] bądź 2,75 mmol/l (11 mg/dl)[2][3] lub stężenia wapnia zjonizowanego powyżej 1,25 mmol/l (5,0 mg/dl)[1]. Umiarkowana hiperkalcemia (<3,0 mmol/l; <12,0 mg/dl) przebiega zazwyczaj bez żadnych objawów, w ciężkiej lub gwałtownie narastającej hiperkalcemii może dojść do przełomu hiperkalcemicznego[3].
Około 70% przypadków wywołanych jest nowotworem, a 20% pierwotną nadczynnością przytarczyc[2]. Mechanizm powstawania najczęściej polega na mobilizacji wapnia wbudowanego w kościec[2]. Hiperkalcemia wywołuje w EKG charakterystyczne zmiany - wydłużenie odstępu PQ i skrócenie odstępu QT[3].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie :02
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie :12
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie :22