Hippokoon (gr. Ἱπποκόων) – w mitologii greckiej król Sparty, nieprawy syn Ojbalosa i nimfy Batei, starszy brat Tyndareosa i Ikariosa[1].
Po śmierci ojca zagarnął bezprawnie przeznaczoną Tyndareosowi władzę nad Spartą, a jego samego skazał na wygnanie[1][2]. Miał dwunastu synów, Hippokoontydów, z którymi sprawował władzę na sposób tyrański[1][3]. Kres ich rządom przyniósł dopiero Herakles, którego rozgniewali – Hippokoon odmawiając mu oczyszczenia po zabójstwie Ifitosa, Hippokoontydzi mordując towarzysza herosa, Ojonosa[2]. Herakles zgromadził wówczas armię i pomaszerował na Spartę, zgładził władcę i jego synów, po czym przywrócił tron Tyndareosowi[1][2].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie grimal
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie march
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie schmidt