Humphrey Bogart

Humphrey Bogart

Humphrey Bogart (1940)
Imię i nazwisko	Humphrey DeForest Bogart
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1899 Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1957 Los Angeles
Zawód	aktor
Współmałżonek	Helen Menken (1926–1927; rozwód) Mary Philips (1928–1937; rozwód) Mayo Methot (1938–1945; rozwód) Lauren Bacall (1945–1957; jego śmierć)
Lata aktywności	1922–1956
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Humphrey DeForest Bogart (wym. [ˈhʌmfri dɪˈfɔrəst ˈboʊˌgɑrt]; ur. 25 grudnia 1899 w Nowym Jorku, zm. 14 stycznia 1957 w Los Angeles) – amerykański aktor filmowy i teatralny, ikona kultury popularnej, symbol męskości lat 40. XX wieku. Uznawany za jedną z największych oraz najwybitniejszych gwiazd filmowych w historii amerykańskiego kina i okresu „Złotej Ery Hollywood”, a także najbardziej wpływowego aktora kina noir.

Bogart rozpoczął karierę sceniczną na początku lat 20. XX wieku, występując na Broadwayu. W 1930 zadebiutował na dużym ekranie w komedii W górze rzeki. Kontynuował występy teatralne do 1934. Pierwszy rozgłos zyskał rolą więźnia Duke’a Mantee w kryminale Skamieniały las (1936). Po związaniu się kontraktem ze studiem Warner Bros., przez następne kilka lat grywał w produkcjach klasy B, kreując znaczące role w takich obrazach jak Czarny legion i Śmiertelny zaułek (oba z 1937). Przełomem w jego karierze był udział w gangsterskim heist noir High Sierra (1941). W następnej dekadzie występował w produkcjach, które na trwałe wpisały się do kanonu klasyki kinematografii amerykańskiej i pozwoliły na zdobycie, a następnie ugruntowanie jego statusu gwiazdy Hollywood – Sokół maltański (1941), Casablanca (1942), Mieć i nie mieć (1944), Wielki sen (1946), Mroczne przejście (1947), Skarb Sierra Madre (1948) i Koralowa wyspa (1948). W latach 50. zasłynął z ról w filmach: Pustka (1950), Afrykańska królowa (1951), Bunt na okręcie (1954) i Sabrina (1954).

Bogart stworzył w kinie charakterystyczny typ bohatera; twardego, nieustępliwego cynika z duszą romantyka, którego nieodłącznym atrybutem były kapelusz fedora, papieros i trencz. W latach 40. był najlepiej opłacanym aktorem na świecie. W trakcie 34-letniej kariery trzykrotnie uzyskiwał nominację do nagrody Akademii Filmowej w kategorii dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, raz zdobywając statuetkę za kreację łowcy przygód Charliego Allnuta w Afrykańskiej królowej.

Wystąpił w 74 filmach fabularnych. W 1999 American Film Institute (AFI) umieścił jego nazwisko na 1. miejscu w rankingu „największych aktorów wszech czasów” (The 50 Greatest American Screen Legends).