„Isuzu” po przebudowie na krążownik przeciwlotniczy, 1944 rok | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy |
10 sierpnia 1920 |
Wodowanie |
29 października 1921 |
Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
Wejście do służby |
15 sierpnia 1923 |
Zatopiony |
7 kwietnia 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 5170 ts |
Długość |
162,15 m |
Szerokość |
14,17 m |
Zanurzenie |
4,85 m |
Napęd | |
cztery zespoły turbin zasilane przez 12 kotłów, 4 śruby napędowe | |
Prędkość |
36 węzłów |
Zasięg |
6000 Mm przy prędkości 14 węzłów |
Sensory | |
• od 1943 roku: radar ostrzegania powietrznego Typu 21 • jako krążownik przeciwlotniczy: radar ostrzegania powietrznego Typu 21 i Typu 13, radar ostrzegania nawodnego Typu 22 | |
Uzbrojenie | |
• początkowo: 7 dział kal. 140 mm (7 × I) 2 armaty plot. kal. 76,2 mm (2 × I) 2 km kal. 6,5 mm (2 × I) • jako krążownik przeciwlotniczy: 6 armat plot. kal. 127 mm (3 × II), 50 działek plot. 25 mm (11 × III, 17 × I) | |
Wyrzutnie torpedowe |
• początkowo: |
Opancerzenie | |
burty: 63,5 mm pokład: 28,5 mm | |
Wyposażenie lotnicze | |
do 1944 roku okręt miał katapultę dla wodnosamolotów | |
Załoga |
nominalnie 450 osób |
Isuzu (jap. 五十鈴) – japoński krążownik lekki z okresu międzywojennego i II wojny światowej, druga jednostka typu Nagara. Wodowany 29 października 1921 roku, wszedł do służby w Dai-Nippon Teikoku Kaigun (Cesarska Marynarka Wojenna Wielkiej Japonii) 15 sierpnia 1923 roku. W okresie międzywojennym operował między innymi u wybrzeży Chin. Brał aktywny udział w walkach II wojny światowej na Pacyfiku, w tym w rejonie Wysp Salomona. Kilkukrotnie pełnił funkcję jednostki flagowej. Pomiędzy majem a wrześniem 1944 roku, „Isuzu” został przebudowany na krążownik przeciwlotniczy. Został zatopiony w wyniku ataku torpedowego amerykańskich okrętów podwodnych 7 kwietnia 1945 roku u wybrzeży wyspy Sumbawy.
Uzbrojenie główne stanowiło początkowo siedem pojedynczych dział kalibru 140 mm. Po przebudowie na krążownik przeciwlotniczy głównym uzbrojeniem były trzy podwójne działa uniwersalne kalibru 127 mm oraz liczne działka małokalibrowe. Wyporność standardowa krążownika wynosiła 5170 ts, a długość 162,15 m. Napęd stanowiły cztery zespoły turbin, do których parę dostarczało dwanaście kotłów. „Isuzu” był w stanie osiągnąć maksymalną prędkość wynoszącą 36 węzłów.