car Bułgarii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca |
Iwan Stracimir w Widyniu |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data śmierci | |
Ojciec |
Stracimir |
Matka |
Keraca Petrica |
Żona |
Teodora Wołoszka |
Dzieci |
Michał Asen |
Iwan Aleksander (bułg.: Иван Александър, Iwan Aleksandyr; zm. 17 lutego 1371) – car bułgarski w latach 1331–1371.
Władca z bocznej linii dynastii Szyszmanowiczów. Objął tron w wyniku przewrotu pałacowego. Dzięki zwycięstwu nad wojskami bizantyńskimi pod Rosokastro w 1332 roku i zawartym traktatom z Serbią, a następnie z Bizancjum zapewnił swemu państwu blisko trzydziestoletni okres pokoju. Na lata panowania Iwana Aleksandra przypada ożywienie gospodarcze i rozkwit kulturalny Bułgarii. Powstają liczne cerkwie, rozkwita sztuka dworska, szczególnie iluminatorska, powstaje tyrnowska szkoła piśmiennictwa. Jednocześnie postępuje rozdrobnienie feudalne państwa, do którego przyczynia się również sam car, wydzielając w 1355 roku dzielnicę starszemu synowi. Pod koniec panowania wplątał się w konflikt z Bizancjum, w wyniku którego Bułgaria została zaatakowana przez siły bizantyńskie, węgierskie i hrabiego Sabaudii Amadeusza tracąc porty nadmorskie i przejściowo Widyń. Umierając pozostawił państwo podzielone i słabe wobec napierających na Bałkany Turków osmańskich.