Księżna Asturii | |
Okres |
od 1468 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Królowa Kastylii i Leónu | |
Okres |
od 1474 |
Poprzednik | |
Następca | |
Królowa Aragonii | |
Okres |
od 1479 |
Jako żona | |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1451 |
Data i miejsce śmierci |
26 listopada 1504 |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż | |
Dzieci |
Izabela z Asturii |
Izabela I Katolicka[1], Izabela I Kastylijska (ur. 22 kwietnia 1451 w Madrigal de las Altas Torres, zm. 26 listopada 1504 w Medina del Campo) – królowa Kastylii i Leónu w latach 1474–1504, a także królowa Aragonii w latach 1479–1504 jako żona Ferdynanda II Aragońskiego (z którym ponadto współrządziła w Kastylii i Leónie). Pierworodna córka króla Kastylii Jana II Kastylijskiego i Izabeli Aviz, wnuczki króla Portugalii Jana I Wielkiego. Jej małżeństwo i wspólne rządy z Ferdynandem Katolickim dały początek unii, w której efekcie powstało nowożytne Królestwo Hiszpanii. W historiografii określana również jako Izabela Katolicka, została Służebnicą Bożą Kościoła katolickiego.
Do najważniejszych wydarzeń związanych z życiem i panowaniem Izabeli Kastylijskiej należą: małżeństwo z Ferdynandem Aragońskim (1469) i unia personalna Kastylii z Aragonią (1479), ustanowienie w Kastylii inkwizycji (1478–1480), zdobycie Grenady i tym samym zakończenie wielowiekowej rekonkwisty (1492), oraz wsparcie wypraw Krzysztofa Kolumba przez Atlantyk (1492–1504), które doprowadziły do odkrycia Nowego Świata i uczyniły wkrótce Hiszpanię jednym z największych imperiów kolonialnych w historii.