Jak-38 podczas startu lub lądowania | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
duralowa, półskorupowa, |
Załoga |
1 pilot |
Historia | |
Data oblotu |
1970 |
Lata produkcji |
1975 – ? |
Wycofanie ze służby |
1992 |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik turboodrzutowy R-28, dwa startowe RD-38 |
Ciąg |
1 × 66,7 kN, 2 × 31,9 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość |
7,3 m |
Długość |
16,3 m |
Wysokość |
4,25 m |
Powierzchnia nośna |
18,5 m² |
Masa | |
Własna |
7000 kg |
Startowa |
10 300 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
1100 km/h |
Prędkość przelotowa |
950 km/h |
Prędkość minimalna |
0 km/h |
Prędkość wznoszenia |
75 m/s |
Pułap |
11 000 m |
Zasięg |
680 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
bomby i pociski rakietowe podwieszane na 4 węzłach podskrzydłowych: 1000 kg przy pionowym starcie, 1500 przy krótkim rozbiegu | |
Użytkownicy | |
ZSRR |
Jak-38 (ros. Як-38) – radziecki odrzutowy samolot myśliwsko-szturmowy pionowego i krótkiego startu i lądowania (V/STOL), jedyny produkowany seryjnie samolot tego rodzaju okresu zimnej wojny obok brytyjskiego Harriera, początkowo znany pod oznaczeniem Jak-36M. W kodzie NATO oznaczony był jako Forger. Zbudowano ogółem 231 samolotów tego typu[1]. Następcą samolotu jest Jak-41.