król Cypru | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Marietta z Patras |
Żona | |
Dzieci |
Jakub III Cypryjski; |
Jakub II Cypryjski, Jakub Bastard (ur. 1440, zm. 10 lipca 1473) – król Cypru. Był nieślubnym synem Jana II i Marietty z Patras.
W 1456 dzięki swojemu ojcu, w wieku zaledwie 16 lat, Jakub został arcybiskupem Nikozji. Tytuł stracił, kiedy zamordował królewskiego szambelana. W 1457 ojciec szybko mu przebaczył i przywrócił na poprzedni urząd. Ojciec miał prawdopodobnie uczynić go swoim oficjalnym następcą, ale nie zdążył i zmarł w 1458 r. Tron Cypru przypadł przyrodniej siostrze Jakuba, Szarlocie. W 1460 Jakub zakwestionował jej prawa do tego tronu i uwięził ją razem z jej mężem na 3 lata w zamku Kyrenia. W 1463, kiedy Szarlota uciekła na wyspę Rodos[1], Jakub został oficjalnie koronowany na króla. W 1464 roku zdobył Famagustę i wypędził z niej Genueńczyków.
Poślubił Wenecjankę Katarzynę Cornano, ale zmarł w kilka miesięcy po ślubie. Istnieją przypuszczenia, że został otruty przez weneckich agentów, prawdopodobnie nasłanych przez wuja Katarzyny. Został pochowany w katedrze św. Mikołaja w Famaguście. Z Katarzyną doczekał się jedynie syna:
Po śmierci Jakuba III, królową Cypru została Katarzyna Cornano. Pozostając pod opieką potężnej wówczas Wenecji skutecznie odpierała próby powrotu na Cypr i ponownego objęcia tronu przez Szarlotę.
Jakub II miał co najmniej czworo dzieci nieślubnych: