Jakub Sprawiedliwy

Ten artykuł dotyczy apostoła. Zobacz też: król Aragonii Jakub II Sprawiedliwy.

Święty
Jakub Sprawiedliwy

‏יַעֲקֹב‎

brat Pański równy apostołom męczennik
Data i miejsce urodzenia	ok. 20 p.n.e.[1] lub ≈1 n.e.[2] Nazaret[3]
Data i miejsce śmierci	ok. 62 Jerozolima[2]
Czczony przez	Kościół katolicki, prawosławny, ormiański, koptyjski, etiopski i syryjski[2]
Wspomnienie	3 lub 6 maja (kat.), 4/17 stycznia, 23 października/5 listopada, niedziela po Bożym Narodzeniu (praw.), 23 października (ewang.)
Atrybuty	książka na piersi, drążek foluszniczy[1]
Patron	kapeluszników, kramarzy, sklepikarzy, paszteciarzy, foluszników, grabarzy, cukierników
Multimedia w Wikimedia Commons

Jakub Sprawiedliwy (hebr. ‏יַעֲקֹב‎, cs. Апостол от 70-ти Иа́ков, брат Господень по плоти^[4][5]; zm. 62) – brat (rodzony, przyrodni, stryjeczny lub cioteczny; żadna z identyfikacji nie jest pewna) Jezusa Chrystusa, najważniejszy z braci Pańskich, stojący na czele Kościoła w Jerozolimie (w tradycji uważany za pierwszego jej biskupa)^[1], męczennik wczesnochrześcijański, święty Kościoła katolickiego, prawosławnego i wielu innych.

Jest czasem identyfikowany z Jakubem Mniejszym, synem Alfeusza, należącym do grona Dwunastu Apostołów, będąc często nazywany również Mniejszym lub Małym^[6], prawdopodobnie ze względu na niski wzrost^[3]. Jako krewny Jezusa, nie od razu uwierzył w jego misję, stało się to po zmartwychwstaniu. Choć nie był jednym z Dwunastu, jest uznawany za apostoła z racji pozycji zajmowanej w Kościele w Jerozolimie. Uważa się go za autora Listu Jakuba; wiązany przez część uczonych z tzw. Ossuarium Jakuba.