Jan Bierzin

Jan Bierzin
Ilustracja
Jan Bierzin po aresztowaniu przez NKWD 1937
armkom 2 rangi armkom 2 rangi
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1889
gubernia inflancka, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

29 lipca 1938
Kommunarka, RFSRR, ZSRR

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czerwona

Stanowiska

szef wywiadu wojskowego 1924–1935

Główne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji,
wojna polsko-bolszewicka,
hiszpańska wojna domowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy
Jan Bierzin na znaczku emitowanym w 1989 przez Pocztę ZSRR

Jan Karłowicz Bierzin[1], ros. Ян Карлович Берзин, łot. Jānis Bērziņš, właśc. Pēteris Ķuzis; (ur. 13 listopada?/25 listopada 1889 w ujeździe ryskim guberni inflanckiej, zm. 29 lipca 1938 w Kommunarce) – komunista pochodzenia łotewskiego, szef wywiadu wojskowego (Razwiedupr Sztabu Armii Czerwonej) w latach 1924–1935 i w 1937, ostatecznie w stopniu armkoma 2 rangi, wojskowy doradca radziecki w czasie hiszpańskiej wojny domowej.

  1. Od ucieczki z zesłania w 1914 posługiwał się paszportem na nazwisko Jan Karłowicz Bierzin, jednak później w wywiadzie sowieckim, przybrał (również w dokumentach oficjalnych) imię i otczestwo Pawieł Iwanowicz. Paweł Wieczorkiewicz, Łańcuch śmierci: czystka w Armii Czerwonej 1937–1939. Warszawa: 2001. ISBN 83-88-79471-X s. 682.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in