Jan Herburt (zm. 1577)

Jan Herburt z Felsztyna
Ilustracja
Jan Herburt kasztelan sanocki, łac. Joannes Herborth de Fulstin[1]
Herb
Herburt
Data i miejsce urodzenia

po 1524
Felsztyn

Data i miejsce śmierci

16 lub 17 listopada 1577
Felsztyn

Ojciec

Jan Herburt podkomorzy przemyski

Matka

Jadwiga córka Piotra Chwala z Rozłowa, dziedzica na Pełniatyczach

Dzieci

Jadwiga, Barbara, Elżbieta, Jan Szczęsny, Kasper Szymon oraz Krzysztof

Jan Herburt (łac. Joannes Herborth de Fulstin) herbu Herburt (ur. po 1524 Felsztyn, zm. 16 lub 17 listopada 1577[2] Felsztyn) – kasztelan sanocki w latach 1568–1577, podkomorzy przemyski w latach 1553–1567, starosta przemyski w latach 1569–1577[3], sekretarz królewski w 1565 roku[4], polski historyk, prawnik, humanista, autor wielu dzieł o tematyce dyplomatycznej.

  1. „Then obras kształt y postacz czlowieka zacnego Herburta Jana kastel Sanocz’ starosti Przemi’, Wirażon oznacza twarz także z uroda, Liecz rozum ... s cnoty Które w nim tak istaniały, że miedzy walieczne Moga bycz poczytany senathory zaczne, Acz twarz liecz wieczej cznota iego y zdobiła Po śmierczi nieśmiertelnym prawie uczyniła. Chocz byl rodu zacznego zacznieiszi cznotami Mial w rodzie kastellany drugie z infulami, W nim prawie w infula szenatorskim królem ...tni tak roda pokoiem W poszestwiech w czudzich stronach pospolitei rzeczi Sluzjil thes do Franczy ieźdżacz dlia iei rieczy. Także y do Sweczie thesz piorem iei slużil ...Pisacz wiele praczy uzyl. Sława i dlia cznoth iego cziny nieśmiertelnim W niebie dożywoczie thim życie skazytelnym Potomkom obraz twarzi tu s kstaltem zostawil W piśmiech y w swych poslugach cnoth wzorem byl Przypacz że się potomku w nich wonimiarknia Życiem dobrim do cznoti y w iego zaslugi Nasladniacz cznot ... wiziiesz wiek dlugi.” (Wiersz z epoki umieszczony u dołu obrazu. Trzy kropki oznaczają, że tekst jest nieczytelny).
  2. Roman Żelewski, Jan Herburt, w: Polski Słownik Biograficzny, t. IX, 1960–1961, s. 441.
  3. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy”. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 337.
  4. Mirosław Korolko, Seminarium Rzeczypospolitej Królestwa Polskiego. Humaniści w kancelarii królewskiej Zygmunta Augusta, Warszawa 1991, s. 205.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in