Data i miejsce urodzenia |
13 czerwca 1872 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 kwietnia 1926 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
wynalazca, nauczyciel |
Narodowość | |
Edukacja | |
Wyznanie |
katolickie |
Rodzice |
Marianna |
Małżeństwo |
Wanda |
Dzieci |
Andrzej, Zbigniew, Bogdan, Bogusław, Maria |
Odznaczenia | |
Jan Szczepanik (ur. 13 czerwca 1872 w Rudnikach k. Mościsk, zm. 18 kwietnia 1926 w Tarnowie) – polski wynalazca, zwany „polskim Edisonem”[1], „austriackim Edisonem”[2], „Leonardem da Vinci z Galicji”[3] i „galicyjskim geniuszem”[1]. Opisany w dwóch artykułach przez Marka Twaina. Pomimo że w dziedzinie techniki był samoukiem[4][5], jest autorem ponad 50 wynalazków i kilkuset opatentowanych pomysłów technicznych z dziedziny fotografii barwnej, tkactwa czy telewizji.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie OrlowskiNie
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Dzieje