Jelito czcze

Ten artykuł od 2018-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jelito czcze

Intestinum jejunum
Przewód pokarmowy, z zaznaczonym jelitem czczym i krętym
Narządy	Układ pokarmowy

Jelito czcze (łac. intestinum jejunum) – jedna z trzech części jelita cienkiego, leżąca między dwunastnicą a jelitem krętym^[1]. W nim odbywa się wchłanianie pokarmu. U ludzi dorosłych osiąga długość od 2 do 3 metrów.

W błonie śluzowej jelita cienkiego występują liczne gruczoły wydzielające sok jelitowy lub zasadowy śluz (około 2 litrów na dobę) – wartość pH utrzymuje się w przedziale od 7 do 8, czyli jest neutralna lub lekko zasadowa. Błona śluzowa ma również mnóstwo malutkich, unerwionych wypustek (kosmków), do których dochodzą bardzo cienkie naczynia krwionośne i limfatyczne. Każdy kosmek ma na sobie tak zwane krypty, czyli lekkie wgłębienia na powierzchni, zaś komórki wyściełające wnętrze jelita posiadają mikrokosmki. Wchłania mleczko pokarmowe i za pomocą krwi odbiera pożywienie. Tutaj odbywa się zasadnicza część trawienia.

Jelito czcze zwłok jest zwykle puste – stąd jego nazwa.